Czy zastanawiałeś się kiedyś nad tym, jak wygląda życie pisarza? Czy wiesz, że jest ono niekończącą się gonitwą za weną, próbą uchwycenia tego, czego tak faktycznie nie da się uchwycić? Czy wiesz, że znakomita książka powstaje w znoju, w pocie czoła i naznaczona jest wręcz krwią autora? Jeżeli wydaje Kobiety i mężczyźni się, że wystarczy usiąść przed komputerem i zacząć pisać, to jesteś w wielkim błędzie. Praca autorska to ciężka harówka, ma możliwość dosłownie ciężka od pracy w kopalni, bo nie niszczy ciała, ale maksymalnie stosuje umysł i w pewnych sytuacjach wręcz zderza go z ziemią.

Wręcz prosta historia wymaga połączenia faktów, nadania jej tej spójności, opisania wiarygodnymi i naturalnymi dialogami, które nie będą gryzły się z charakterystyką bohaterów. Książkę piszę się etapami, najpierw kreujemy jej szkic, a do tego szkicu stosuje się taktykę płatka śniegu. Wszystkie książki warte przeczytania mniej lub bardziej, niemniej jednak praktycznie w każdej sytuacji są oparte na tej technice. Pisarz oczekuje na wenę, każdego dnia chwyta za pióro i zaczyna wzbogacać własną historię. Raz muza jest dla niego łaskawa i daje mu potok myśli, które płyną niczym dzika rzeka i których w żaden sposób nie da się ujarzmić. Innym razem wena odchodzi, a pisarz zostaje z pustymi rękami. Ciekawe książki nie powstają ot tak sobie, one są skutkiem tych przypływów weny, a na oficjalnej premierze wszyscy ludzie gratulują autorowi, wychwalają jego dzieło. On sam wyłącznie wie, jaką drogę musiał przejść, aby spłodzić coś, czym w chwili obecnej zachwyca się tak wielu ludzi. Drogę przez mękę, niemniej jednak do sukcesu.

Warto sprawdzić: http://kopalniawiedzy.com/